тоҷик

[تاجيک]

1. номи яке аз қадимитарини халқҳои Осиё, ки дар рушду такмили илму фарҳанги умумибашарӣ саҳми сазовор гузоштааст, тозак, тозик, тожик

2. халқи таҳҷоии тамаддунофари Осиёи Марказӣ, ки кишвари Тоҷикистон бо номи он номгузорӣ шудааст

3. таър. ғайритурк, он ки турку муғул набошад: турку тоҷик

4. таър. ғайриараб, ғайритозӣ: тоҷику тозӣ

5. таър. умуман эронӣ, мардуми форсизабон

6. маҷ. тоҷдор, тоҷвар, соҳибтоҷ

7. таър., маҷ. озода, озодаманиш

8. нав. он чи сохта ва парвардаи зеҳни тоҷикон аст: адабиёти тоҷик, фарҳанги тоҷик, санъати тоҷик, ҳунари тоҷик; ниг. тоҷикӣ 1